เท่าที่สังเกตดู บ้านส่วนใหญ่ที่นี่ จะไม่ได้สร้างรั้วกั้นระหว่างบ้าน
ไม่เหมือนที่ไทย แต่ละบ้านส่วนมาก จะมีรั้วรอบขอบชิด
แสดงให้เห็นราชอาณาจักรของใครของมันอย่างเห็นชัด
แต่รั้วก็ไม่ได้ทำให้ห่างเหินกันเท่าไร
แต่ละครัว แต่ละเรื่อนก็รู้จักกัน หัวซอยทะลุท้ายซอย ไปยันซอยถัดๆไป
ข้าวปลาทำหม้อใหญ่ ก็ยกถ้วยส่งให้กันข้ามรั้วที่กั้น
แต่ที่นี่ ถึงจะไม่มีรั้วกั้นระหว่างกัน
อยู่ติดกัน แต่ไม่มีใครได้รู้จักกัน
อาจเป็นเพราะ ..
ไม่มีใคร เริ่มเข้าไปทักทายแนะนำตัวกันก่อนมั้ง
ถึงเราจะเริ่มก่อน แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ตอบกลับ
ก็จะกลายเป็นตัวประหลาดไป
ความคิดก็เลยหยุดแค่นี้..
อยู่ห่างกันเป็นคนแปลกหน้า เพราะรั้วที่มองไม่เห็นต่อไป..

ไม่เหมือนที่ไทย แต่ละบ้านส่วนมาก จะมีรั้วรอบขอบชิด
แสดงให้เห็นราชอาณาจักรของใครของมันอย่างเห็นชัด
แต่รั้วก็ไม่ได้ทำให้ห่างเหินกันเท่าไร
แต่ละครัว แต่ละเรื่อนก็รู้จักกัน หัวซอยทะลุท้ายซอย ไปยันซอยถัดๆไป
ข้าวปลาทำหม้อใหญ่ ก็ยกถ้วยส่งให้กันข้ามรั้วที่กั้น
แต่ที่นี่ ถึงจะไม่มีรั้วกั้นระหว่างกัน
อยู่ติดกัน แต่ไม่มีใครได้รู้จักกัน
อาจเป็นเพราะ ..
ไม่มีใคร เริ่มเข้าไปทักทายแนะนำตัวกันก่อนมั้ง
ถึงเราจะเริ่มก่อน แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ตอบกลับ
ก็จะกลายเป็นตัวประหลาดไป
ความคิดก็เลยหยุดแค่นี้..
อยู่ห่างกันเป็นคนแปลกหน้า เพราะรั้วที่มองไม่เห็นต่อไป..
No comments:
Post a Comment