White Castle..finally!

เคยดูหนังเรื่อง Harold and Kumar go to White Castle มั้ย?

เรื่องมีอยู่ว่า
Harold หนุ่มเกาหลี ผู้เถรตรงกับชีวิต
อะไรๆ ต้องเป็นไปตามตารางและความถูกต้อง
Kumar หนุ่มอินเดีย ที่อะไรยังไงก็ได้กับชีวิต
พยายามทำตัวไร้สาระ และจริงๆแล้ว จีเนียสสุดๆ
เย็นวันหนึ่ง ไอ้เพื่อนสองคนนี่ อารมณ์หิวๆ

แล้วเจอโฆษณาของไวท์แคสเซิลเข้า
ก็เลยตกลงว่า จะออกไปกินมื้อเย็นกันที่นั่น

(แค่ก้าวออกจากห้อง ก็ฮาแล้ว)
ก็ขับรถกันไป เรื่องเป็นเรื่องก็ไอ้ระหว่างทางไปเนี่ย
เกิดเรื่องต่างๆมากมาย กว่าจะไปถึง และกว่าจะได้กิน..เบอร์เกอร์

ถ้าเป็นไปได้ พยายามหามาดูกันนะ สนุกดี..
หยกกะว่า ถ้าเจอ ก็จะซื้อเก็บไว้เหมือนกัน..
ออกแนว ตลกคลาสสิคเหมือน Old School

หยกได้ดูเรื่องนี้ ตั้งแต่อยู่ที่ไทยแล้ว

พอมานี่ใหม่ๆ ได้ดูอีก(หลาย)ครั้งทางทีวี

ก็ถามคุณสามีว่า ไอ้ white castle เนี่ย มีจริงป่ะ?

คุณสามีก็ว่า มี แถวที่ Holt อพาร์ตเม้นต์เก่า ก็มี

แต่เค้าก็ยังไม่เคยแวะไปกิน

ก็เลยตกลงกันว่า ต้องขับไปกินกันซักวัน

แล้ววันนี้ ก็ได้โอกาสเหมาะ แพลนจะไปซื้อของที่ Target

ซึ่งwhite Castle อยู่ใกล้ๆกัน ก็เลยแวะไปกินมื้อเที่ยงกัน

พอซื้อของที่ Target เสร็จ ก็ได้เวลามื้อเที่ยง..

เอ้า มาถึงแล้ว..


White Castle เปิดบริการมา 80 กว่าปีแล้ว..

ถือว่าเป็นเบอร์เกอร์ดั้งเดิมเลยนะ..

หยกดูตื่นเต้น ออกนอกหน้านอกตามาก เหอ เหอ..
คนอื่นเค้ามา ก็สั่งแล้วก็กินปกติ
อีหนูนี่ ถ่ายรูป.. และถ่ายรูป
ก็อายนะ แต่เพื่อบล็อก ฮ่า ฮ่า..

ที่นี่พิเศษที่ว่า เบอร์เกอร์ที่นี่เป็น Mini-burger

ราคาเริ่มต้น อันละ ไม่ถึง เหรียญ (ประมาณ 60 เซนต์มั้ง)

แล้วก็เลือกสั่ง ชุดประหยัด ฮ่า ฮ่า..

เบอร์เกอร์ 2, น้ำ 1 และฟรายส์ 1 ชุดละ $2.99

นี่สองชุด ของหยกกับเดวิด

ของหยกเป็น chicken ring burger, เดวิดเป็น BBQ burger

แบ่งกันกินคนละอัน ของเดวิดอร่อยดีเหมือนกัน เนื้อจะหวานๆ

ในที่สุดก็ได้กิน.. ตื้นตันใจ น้ำตาจะไหล..(Y^Y)

หัวยุ่งมากเลยรูปนี้..

ขอบคุณที่พามาจ้า..

มื้อนี้หยกเลี้ยง.. (แต่ก็เงินเค้าน่ะล่ะ กั๊กๆ)

สองคน สองชุด แค่ประมาณ 7 เหรียญเท่านั้น ถือว่าถูกอยู่

เทียบกับแมคเมื่อคืนก่อน สองคน 14เหรียญแน่ะ

พยายามถ่ายให้ติดร้าน แต่.. ได้เท่าที่เห็น

อันนี้คุณสามีช่วยถ่ายให้..

อยากมากินอีก.. เพราะอร่อยและราคาไม่แพงเลย

ถึงจะไม่ไกลมาก แต่เพราะไม่ได้ผ่านมาแถวนี้

ถ้าจะขับตรงมากินอย่างเดียว ก็ไม่ค่อยคุ้มเท่าไร..

ถ้าเห็นที่ไหน ก็อย่าลืม แวะมาลองชิมกันดูนะ

.. คิดว่า น่าจะชอบกัน..

แวะไปเยี่ยมชมได้ที่ http://www.whitecastle.com

Thanksgiving vs Black Friday

เมื่อวาน คุณเมียเกิดขี้เกียจทำมื้อเย็น
คุณสามีก็เลยพาออกไปกินข้างนอก
แล้วเมื่อวานเป็นวัน Thanksgiving ของอเมริกา
ห้างและร้านอาหารจะปิด หลายๆคนจะเดินทางกลับบ้าน
ไปใช้เวลาอยู่กับตรอบครัว (กินไก่งวงกัน)
ซึ่งวันนี้ทั้งวัน จะเงียบมาก เพราะหลายๆที่ปิดทำการ
แม้แต่ห้างร้านต่างๆก็ปิด
ถ้าไป็นที่ไทย ช่วงวันหยุด จะเป็นวันทำเงิน
คนจะออกมาใช้เงินตามห้าง
(แต่ไม่แน่ใจว่า ห้างปิดเพราะไม่มีคนออกมาเที่ยว
หรือ คนไม่ออกไปข้างนอก เพราะห้างปิด 555)

ออกไปกินตอนทุ่มหนึ่ง ก็หวั่นๆอยู่ว่า แมคฯจะเปิดมั้ย?
โชคดีที่เปิด ก็เลยรอดไปมื้อหนึ่ง 555...
เมื่อวานบรรยากาศเงียบมาก เบอร์เกอร์คิงติดๆกับแมคที่ไปกิน ก็ปิด
แต่ในแมคก็ยังมีลูกค้ามาเรื่อยๆ แต่ไม่คึกคักมากเท่าปกติ

บิ๊กแมค+แมคฟิช+ฟรายส์กลาง+โค้กใหญ่+สมูทตี้ = $14
กลับไปกินแมคที่ไทย จะไม่บ่นว่าแพงอีกเลยค่ะ -_-'

Thanks giving ของแคนาดาผ่านไปแล้ว เมื่อเดือนที่แล้ว
ของอเมริกา น่าจะเป็น ทุกวันพฤหัสสุดท้ายของเดือน พย ของทุกปี
ที่น่าสนใจเกี่ยวกับ Thanksgiving อเมริกา คือ
วันศุกร์หลังวันThanksgiving จะเรียกว่า Black Friday
เพราะเป็นวันที่ร้านต่างๆ จะมีโปรแบบลดราคาสุดๆในรอบปี
คนที่นี่ก็จะรู้กัน ก็จะคอยดูโฆษณาว่าที่ไหน ลดอะไรพิเศษ
แล้วก็ไปเข้าแถวรอซื้อด้านหน้า ซึ่งแต่ละที่จะเปิดเร็วกว่าปกติ
เร็วสุดที่เห็นโฆษณาค่อ เปิดตั้งแต่ ตี 3 กันเลยทีเดียว
(เปิดเร็ว แต่ก็ปิดเร็วเหมือนกัน ปิดตอน 11โมงเช้า มั้ง)
อย่าง Best Buy มีโปร ขาย โน้ตบุคเครื่องละ $19 (= 600 บาท)
ก็น่าไปแย่งซื้อก็เค้าเหมือนกันนะ ฮ่าฮ่า..
เห็นข่าวออกว่า มีคนไปกางเต้นท์รอซื้อโน้ตบุคที่ว่า
ตั้งแต่เย็นวันพุธกันเลยทีเดียว (รอสองวันน่ะ คิดดูแล้วกัน)

ว่าแต่..มันไม่กลับไปฉลอง Thanksgiving ที่บ้านกันหรือไงฟ๊ะ??
ก็คุยกันอยู่ว่า เหมือนคนจะสนใจ Black Friday
มากกว่า Thanksgiving เสียอีก -_-??

หยกกับเดวิดก็เลยต้องติดแหง่กอยู่บ้าน สองวัน (-____________-)
คือวันพฤหัส Thanksgiving (ไม่มีร้านไหนเปิด มหาลัยก็ปิด)
กับวันศุกร์ Black Friday (ห้างเปิด แต่คนเยอะ ไม่น่าไป)

แต่พรุ่งนี้ ได้ออกไปซื้อของแล้ว..เย้ๆ

กินดี อยู่ดี..

พักนี้ก็ยังคงทำอะไรกินอยู่เรื่อยๆ

แต่อาจจะเริ่มกลับมาทำอะไรที่เคยทำกินไปแล้ว

เริ่มหมดมุข ฮ่า ฮ่า..

แต่ก็ยังมีอะไรใหม่ๆมาลงให้ดูอยู่บ้าง..

ก๋วยเตี๋ยวไก่ เส้นเล็กแห้ง

พอดีซื้อไก่อบมาตัวหนึ่งแล้ว กินไม่หมด ก็เก็บไส่ตู้เย็นไว้

ก็เลยเอามาทำก๋วยเตี๋ยวแห้งกิน

หยกชอบเส้นเล็กอันนี้มาก เพราะ นุ่ม..ม.. ได้ใจ

ก๋วยเตี๋ยวแห้ง ทำได้ง่ายๆ เพราะไม่ต้องทำน้ำซุปให้วุ่นวาย

แต่หั่นเนื้อไก่ที่มี ลวกเส้น ลวกผักและหมู

โรยถั่วลิสงป่น และปรุ่งเครื่องตามชอบใจ

(กินแห้งต้องเน้นน้ำตาลทราย กระหน่ำมันเข้าไป)

ปีกไก่อบซอส

ก็แค่เอาปีกไก่มาหมักกับเครื่อง

เครื่องก็ ไอ้ทุกอย่างที่เรามีน่ะล่ะ ฮ่า ฮ่า..

ก็มีซอสปรุงรส ซอสหอย พริกไทยป่น รสดี

ก็กะให้พอดี ไม่ให้เค้ม หรือจืดไป (หยกใช้วิธีดมๆเอา)

หมักซักครึ่งวัน แล้วก็ยัดเข้าเตาอบ

ปล่อยให้อบไปเรื่อยๆ พอสีออกน้ำตาลๆ ก็ได้กินแล้ว

พอดีลืมแช่ข้าวเหนียว ก็เลยกินกับข้าวสวยแทน

สเต็กพันปี

ที่พันปี เพราะ เหนียว..ว..ว มาก..ก..ก -___-'

หยกอยากทำสเต็กกิน ก็เลยซื้อเนื้อมา

แต่เพราะเลือกไม่เป็น ก็เลยได้ส่วนที่สุกแล้วเหนียวน่ะ

วิธีทำก็ หมักกับเครื่องเทศ อย่าง Italian Herb Seasoning

หยกมีอยู่แล้ว (เดวิดซื้อไว้) ก็แค่นั้น หมักทิ้งไว้ ข้ามคืนยิ่งดี

เพราะหยกหมักไว้ครึ่งวัน เครื่องไม่เข้าเนื้อเท่าไร แต่ก็ได้รสอยู่

ซื้อข้าวโพดมาด้วย 4 ฝัก 2 เหรียญ ก็ตกฝักละ 15-16 บาท -_-'

ก็ต้มในน้ำเกลือ ตามปกติ อร่อยดีเหมือนกัน ไม่ได้กินนานแล้ว

ปกติจะได้กินก็ ไปกินข้าวบ้านไดแอน (ไดแอนทำกับข้าวอร่อย)

ส่วน ฟรายส์ ซื้อแบบแช่แข็งมา เวลาจะกินก็แค่เอายัดใส่เตาอบ

ไม่ต้องทอด ก็สะดวกดีเหมือนกัน (แต่จะไม่กรอบเหมือนทอดนะ)

ส่วนเนื้อ เดวิดมีเตาย่างไฟฟ้าน่ะ ก็ย่างกันในบ้านน่ะล่ะ

ควันโขมงเลย เหอ เหอ..

เสียดายไม่มีสลัดผัก และมันฝรั่งบด คงจะอร่อยขึ้นอีกหน่อย

ผัดพริกไทยดำทะเล

หยกซื้อซอสพริกไทยดำมาขวดหนึ่ง ก็เลยลองทำดู

หยกซื้อ ทะเลมะถุงหนึ่ง จาก Oriental Mart

ก็มี กุ้ง ปลาหมึก หอยแมลงภู่ หอยนางรม และปูอัด

ราคาไม่แพงมาก และอร่อยดีเหมือนกัน

ผักก็มี หอมหัวใหญ่ พริกเขียว และเห็ด

หยกเอาหอมใหญ่ เห็ด และ พริกเขียวลงผัดให้สุกก่อน

แล้วค่อยใส่ทะเล ตามด้วยซอสพริกไทยดำ

ไม่ต้องเติมน้ำปลาหรือซอสปรุงรส เพราะซอสที่ใช้ เค็มได้ที่อยู่แล้ว

คนๆซักนาที ก็ตักใส่จาน กินได้แล้ว..

ไว้มีอะไรใหม่ๆ (ที่พออวดได้ 555)

จะเอามาลงให้ดูกันอีกนะ..

คำถาม..คำตอบ

รวบรวมคำถามที่เพื่อนๆหรือหลายๆคน
ถามหยกบ่อยๆตั้งแต่มาอยู่นี่
ก็มีดังนี้..

Q : อ้วนขึ้นยัง?
A : คิดว่ายังนะ รอหน่อยดิ เพิ่งจะมาได้มี่กี่เดือนเอง
พยายามทำอ้วนมา 27 ปี มานี่แค่ 3-4 เดือน
จะให้อ้วนปุ๊ปปั๊ป ก็เกินไปแล้ว -_-'

Q : คิดถึงบ้านมั้ย?
A : ยังไม่เท่าไรนะ จะคิดถึงก็ อาหารไทย กับของถูกๆที่บ้านเรา ซิกๆ

Q : อยู่โน่น ทำไรบ้าง? ไม่ได้เรียนหรือทำงานหรอ?
A : ไม่ได้เรียน เพราะไม่มีตังค์เรียน (รอเรียนฟรีที่แคนาดา)
ไม่ได้ทำงาน เพราะวีซ่าที่ใช้มา ทำงานไม่ได้ เด๋วคุณตำหนวดจับ
ก็อยู่บ้าน ทำงานบ้านอย่าง ซักผ้า รีดผ้า ทำกับข้าว
ช่วยคุณสามีแปลงาน ถักนิตติ้ง ถักโครเชต์ และช้อปปิ้ง
คุณน้าย คุณนาย เนาะ.. กั๊กๆๆ

Q : หนาวยัง?
A : มันก็หนาวทุกวันอ่ะนะ จะมีก็ หนาวมาก หนาวน้อย
กับหนาวโคตรๆ(ที่ยังไม่มา แต่ใกล้แล้ว)

Q : เมื่อไรจะมีน้อง?
A : ยังค่ะ ยัง ยังไงก็ไม่ใช่เร็วๆนี้ เพราะคุณสามีก็ยังเรียนอยู่
คงรอให้อะไรเข้าที่เข้าทางก่อน สามีได้งานเป็นหลักเป็นแหล่ง
เราได้งานทำเป็นเรื่องเป็นราว หรือ เบื่อเที่ยว เบื่อชีวิตเรียบง่าย
ก็อาจจะเริ่มคุยกันอีกที ว่ายังอยากจะมีลูกมั้ย (กลัวจะแก่เกินน่ะ)

Q : เมื่อไรจะกลับไทย?
A : ยังไม่แน่นะ แต่คุณสามีจะเรียนจบเดือน พค-มิย ปีหน้า
ก็ต้องดูว่า ได้งานที่ไหน แล้วเราต้องย้ายไปไหนกัน
ถ้าได้ที่แคนาดา ก็จะกลับมาเดินเรื่องขอวีซ่าที่เมืองไทย
ได้กลับไปอยู่บ้านร่วมปี ช่วงนี้ก็เอ็นจอยกับที่บ้านไป ก่อนต้องย้ายมาอยู่ถาวร
ถ้าได้ที่อื่น ก็คงต้องประชุมกับสามีอีกทีค่ะ ว่าจะเอาไงกัน

แต่ก็หวังๆไว้ว่า จะได้กลับบ้าน ช่วงเดือน มิย น่ะ

Q: ปีใหม่นี้ ไปเที่ยวไหน?

A: ก็ไปฉลองคริสมาสต์กับปีใหม่กับครอบครัวสามีที่แคนาดา

พี่สาวสามีจะมารับก่อน ตอนต้นเดือนธันวา

ส่วนคุณสามี อีกสองวีคจะตามไป

แพลนว่า จะไปเยี่ยมเพื่อนเค้าที่โตรอนโต และ แฮมิลตัน

คืนส่งท้าย คงปาร์ตี้ที่บ้านเพื่อนเค้าที่โตรอนโตกันน่ะ

แล้วก็ขับกลับมิชิกันประมาณหนึ่งวีค หลังปีใหม่

ใครมีคำถามอะไรอีกมั้ยคะ??

.....

คุณมนุษย์หิมะ..

เมื่อวันก่อน ออกไปซื้อของกับคุณสามี
เสร็จก็เดินกลับมาที่รถ
หยกจำไม่ค่อยได้ว่า รถตัวเองคันไหน -_-^
เพราะรถที่อเมริกาจะมีป้ายทะเบียนรถแค่อันเดียวคือด้านหลัง
(ที่แคนาดามีสองด้าน คือด้านหน้า และหลังเหมือนที่ไทย)
เพราะรถสามีจะไม่มีพวกสติ๊กเกอร์ หรือแต่งรถด้วยตุ๊กตาหรืออะไรทั้งสิ้น
เพราะเค้าไม่ชอบให้รถดูรก ในรถก็เลยไม่มีอะไรเลย
ดูสะอาด เรียบร้อย แบบเรียบๆ
เรียบจนเมียจำไม่ได้ ฮ่าฮ่า..

หยกก็บ่นให้เค้าฟังว่า จำไม่ค่อยได้ เพราะไม่มีอะไรเด่น

เค้าก็บอกว่า ก็รอให้เมียทำตุ๊กตาหิมะมาใส่รถน่ะ
จะได้จำได้ไง ว่ารถคันไหน
เราก็ เอ้อ..ลืมไปเลย (มัวแต่ถักหมวกให้ตัวเอง จนลืม)
ก่อนหน้านี้ ถักฟักทองให้ วันฮัลโลวีน
ก็ช่วยได้เยอะ เห็นลูกส้มๆในรถไกลๆก็ นั่นรถตู..

เมื่อวานก็เลยเริ่มทำ..
เปิดดูในเน็ต แล้วก็ด้นสด ไม่มีแพทเทิร์น
เพราะมันคงไม่ยาก แค่ทำลูกกลมๆสองอันมาต่อกัน
เสร็จก็ทำจมูก (มั่วๆไป โชคดีมีด้ายสีส้มเหลือจากลูกฟักทอง ฮัลโลวีน แห่ะ แห่ะ)
แล้วก็ทำหมวก (อันนี้ ถักมั่วๆไป แต่ก็ออกมาเป็นหมวกจนได้ กั๊กๆ)
แล้วก็ถักผ้าพันคอ (คุณสามีรีเควสว่า ไม่เอาพิ๊งค์น๊า -_-')
ตัดผ้ากำมะหยี่เป็นลูกกะตา เป็นอันเสร็จ..



อันนี้ คุณสามีขอร้อง ติดกระดุมสามเม็ด
เอ้าจัดให้..



มีแพลนจะถักซานตาครอส..
แต่รอก่อน..
วันนี้ทำโน่นนี่ หมดไปหนึ่งวัน
ไม่ได้แปลงานเลยซักนิด ฮือ ฮือ.. T_T

ของแถม:

หยกถักเสื้อให้เจ้าหนูโรอัน ที่ครบรอบหนึ่งขวบปีเมื่อวาน
นอกจากเสื้อกั๊กที่ถักเอง ก็ซื้อเอี๊ยมยีนส์ให้หนึ่งตัว (จาก Old Navy น่ะ)
ห่อเสร็จแล้วนึกได้ว่า โอ๊ะ..ลืมเอาเสื้อกั๊กใส่ไปด้วย -__-'
เลยครอบไปทั้งอย่างนี้เลย ฮ่าฮ่า

ไปช้อปปิ้งกัน..

เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว หยกออกไปซื้อของขวัญให้เจ้าหนูโรอัน
แล้วก็เลยถือโอกาส ถ่ายรูปในช้อปปิ้งมอลล์
ที่หยกไปบ่อยๆมาให้ได้ดูกันด้วยเสียเลย

วันนั้น ติดรถคุณสามีไปลงหน้ามหาลัย
แล้วต่อรถเมลล์สาย 1 ไป ค่าตั๋วก็ $1.25
ประมาณ 15-20 นาทีก็มาจอดเทียบหน้าประตูมอลล์เลย
Meridian Mall ถึงแล้วจ้า

ถ้าลงเดิน เข้าประตูที่รถเมลล์จอด
ตรงเข้ามา แล้วเลี้ยวขวา ก็จะเจอหนึ่งในร้านโปรดหยก
WetSeal

ดูข้างนอก ก็เหมือนจะราคาแพงนะ
แต่เข้ามาดูในร้าน เช็คราคา เป็นร้านหนึ่งที่พอซื้อได้
ก็จะมีโปรโมชั่นเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ร้านนี้คนเยอะทุกครั้งที่แวะไป
หยกได้กางเกงยีนส์บ่อยๆ ก็ร้านนี้แหล่ะ
เลือกซื้อตอนลดราคา ซึ่งปกติยีนส์ที่นี่จะราคา $24.99
มีหลายไซส์ และที่สำคัญ ขายาววว..ว..ว ได้ใจ
ที่นี่มีความยาวของขาให้เลือกด้วยนะ คือ short, regular, long
ไซส์หยกที่ซื้อใส่ ก็ size 0 long มีห้องให้ลอง

วันนั้นก็ได้มาตัวหนึ่ง Super skinny low waist สีดำ
ตัวละ $15 เท่านั้น ขาเดฟจะเก็บไว้ใส่หน้าหนาว คู่กับบูทเฟอร์ที่ซื้อมา
(แล้วจะลงรูปให้ดูทีหลังแล้วกัน)


ร้านนี้ จะเน้นสีชมพู น่ารักดี (และราคาแพงระดับหนึ่ง)


อันนี้มองทุกทีที่ไป แต่ไม่เคยได้เข้าไปดู
เขิลลล..ล..


บรรยากาศทั่วไป ยังเช้าอยู่ คนเลยยังไม่เยอะเท่าไร
จะมีเก้าอี้ โซฟานิ่มๆให้ได้นั่งพักเป็นระยะๆ

ร้าน HallMark นี่ หยกก็แวะเข้าไปบ่อยๆ
หาซื้อการ์ดก็ร้านนี้แหล่ะ
เค้าจะมีโซนการ์ด 99c อยู่ ก็ประมาณ 30บาท ถูกสุดแล้ว
แต่การ์ดเค้าสวยอยู่นะ
แล้วก็มีของกุ๊กกิ๊ก น่ารักๆ ให้เลือกซื้อ
ช่วงนี้ใกล้คริสมาสต์ ของแต่งบ้านรับคริสมาสวางขายเยอะเลย


คุณสามีได้แหวนวงแรกให้หยก ก็ร้านนี้แหล่ะจ้า
Promise Ring น่ะ (ตอนแต่งใช้เป็นแหวนหมั้น)
หยกเอาแหวนไปรีไซส์ฟรี ตอนมาอยู่ใหม่ๆ
เดินผ่าน ก็จะแวะๆดูแหวน สร้อย ที่เค้าตั้งโชว์ไว้
ราคาก็ไม่แพงจนเว่อร์เท่าไร คุณภาพก็ดีระดับหนึ่ง
บริการเยี่ยมเลยด้วย

ถึงแล้ว..

Old Navy

เป็นร้านอันดับหนึ่ง ที่หยกและเดวิดเข้ามาซื้อเรื่อยๆ
ก็ดูโฆษณาตามทีวีและในเว็บไซต์ ว่า วีคนี้ มีโปรอะไรดีๆ
ก็เข้าไปซื้อๆ
ได้เสื้อกันไหมพรมดีๆ ราคาถูกก็จากที่นีแหล่ะ
(ปกติ $24 ได้ซื้อตอนลดราคาเหลือ $15)
วันนั้นได้เอี้ยมยีนส์ให้เจ้าหนูโรอันมาหนึ่งตัว
(ได้มันวันสุดท้ายนี่แหล่ะ หึหึ)

เสร็จแล้วก็แวะเข้าร้านนี้

ครั้งแรกที่เข้ามา เพราะเค้าเพิ่งจะเปิด
มีแต่ของเกี่ยวกับวันคริสมาสต์
เดินวนเวียนไปมาอยู่พักใหญ่ๆ
หยกได้ ของฝากให้ลูกพี่ลูกน้องที่ไทยชิ้นหนึ่ง
เพราะเห็นแล้วนึกถึงน้องคนนี้เลยซื้อ คิดว่าเค้าคงชอบ

ก็คิดอยู่ว่า หลุดคริสมาสต์แล้ว เค้าจะขายอะไรต่อ?

ร้านรองเท้าที่เข้าไปเดินดู (และลองเล่นๆ)บ่อยๆ
แต่ไม่เคยได้ซื้อเลย เหอ เหอ



หยกชอบที่ว่า ร้านพวกนี้ จะไม่มีพนักงานมาเดินตาม
หรือคอยจ้องมองเราตลอด
เค้าจะปล่อยลูกค้า ตามสบาย
อยากลอง ก็ลองไป หยิบลองเอาเองได้เลย
โดยที่เค้าก็ทำงานรอบๆไป
ผ่านเราทีก็ทักทายนิดหน่อย


ร้าน DEB นี่ หยกเข้ามาดูเรื่อยๆ
เสื้อผ้าร้านเค้า แปลกดี
เคยได้ กางเกงวอมอุ่นๆใส่นอน ตัวหนึง $9.99
ราคาปกติ แต่เทียบกับบ้านเราก็แพงนะ กางเกงนอนตัวละสามร้อยกว่าน่ะ
แต่อุ่นมากก..ก.. ใส่ไปซื้อของข้างนอกก็ได้ (อุ่นกว่าเกงยีนส์อีก)
ถือว่าคุ้มราคา..

ร้านไอติม เดรี่ควีน

หยกฝากท้องบ่อยๆ
ซื้อง่าย ไม่ยุ่งยาก และราคาไม่แพง
(มีศูนย์อาหารนะ แต่กินแค่รองท้อง ไอติมก็พอแล้ว)
อีกร้านที่ซื้อกินก็ ป้าแอนน่ะ (Auntie Anne's)
อยู่เมืองไทยไม่เคยซื้อกิน เพราะแพง
มานี่ถึงได้มีโอกาสกิน แห่ะ แห่ะ


ร้านของดี ราคาแพง
จะขายของแบรนด์แท้ อย่าง The North Face, UGG
หลายร้อยเหรียญ ก็ได้แต่เดินผ่านๆ

บรรยากาศโดยรอบ ก็จะมีการตกแต่งรับวันคริสมาสต์





มาแบบหน้าจืดๆมากเลย ฮ่าฮ่า..

ตรงลานกิจกรรม เค้ามีซุ้มซานต้าครอส
มีซานต้าด้วย..

ถ่ายเสร็จ เดินมาด้านหน้าถึงรู้ว่า
ห้ามถ่ายรูป งืมๆ ถ่ายไปแล้ว ก่อนเห็นป้ายเน๊ะ..

บรรยากาศด้านนอกตรงลานจอดรถ

ห้างที่นี่ จะกว้าง และชั้นเดียว
ตอนมาแรกๆหลงเหมือนกัน หาอะไรไม่เจอ
แบบจะกลับไปร้านเดิม หาไม่เจอ (ทางออกกุยังหาไม่เจอเล้ย)
แต่ตอนนี้คล่องแล้ว จะไปร้านไหน ซื้ออะไร เป๊ะๆ ไม่มีหลง
เพราะไปหลายรอบ รอบละหลาย ชม. กั๊กๆๆๆ

จุดนัดพบประจำ

คุณสามีจะโทรมา ว่าอยากกลับบ้านยังค้าบ
หยกก็จะเดินมารอหน้าร้านหนังสือนี้
คุณสามีก็จะขับมาโฉบภรรยาขึ้นรถกลับบ้าน

ความรู้เล็กน้อย : พนักงานขายที่นี่ ทุกร้าน
เค้าจะทักทาย และสอบถามลูกค้าในร้านด้วยยิ้มหวานๆว่า
"Finding everything ok?"
เราก็จะตอบว่า "yep, thanks!"
แต่ถ้าเราหาอะไรไม่เจอ หรือต้องการสอบถามอะไร ก็ได้โอกาสถามช่วงนี้ได้เลย
แล้วตอนจ่ายเงิน เค้าก็จะถามเหมือนเดิมอีกว่า
"Finding everything ok?" คือ ได้ของทุกอย่างครบนะ?

ยุ่ง ยุ่ง..นะ

พักนี้ยุ่งๆเรื่องช่วยแปลบทสัมภาษณ์งานวิจัยให้คุณสามี

เลยไม่มีเวลามาเขียนเรื่องหรือลงรูปต่างๆ

มีรูป มีเรื่องเล่าเยอะแยะอยู่นะ

คงอีกซักพัก ถึงจะมีเวลามาลงให้ได้อ่านกัน

(ทำเหมือนมีคนรออ่านเยอะ กั๊กๆๆ)

รอหน่อยๆ

ปล. หิมะจ๋า ไม่มาเสียทีน๊า..

Alice, Oz and the secret garden

เมื่อสองวีคก่อน ไปถอยหนังสือมาใหม่ สามเล่ม

เรื่องของเรื่องคือ มี gift card
ของร้าน Barnes & Noble อยู่ $20
คุณสามีได้มาจาก นร.ที่สอนไปเมื่อปีที่แล้ว
เค้ารวมๆเงินกัน แล้วให้ gift card มา
แล้วเค้าไม่(ยัง)รู้จะซื้อหนังสืออะไร
ก็เลยโยนมาให้คุณเมีย ว่าเอาไปซื้อหนังสือที่อยากได้
(ก่อนมันจะหมดอายุ เหอ เหอ)

ก็ชอบสิคะ

ก็เลยติดรถคุณสามีไปลงหน้ามหาลัย แล้วเดินไปร้านหนังสือหน้า ม.
ก่อนมา หยกก็คิดไว้แล้วว่า เราอยากได้หนังสือเล่มไหน
ก็เข้าไปเดินหา..
แล้วก็ได้หนังสือมาสามเล่ม
เป็นเรื่องที่หยกชอบอยู่แล้ว และพอรู้เรื่องคร่าวๆมาบ้าง
แต่เราอยากอ่านแบบ Full Version มากกว่า
อีกทั้งเป็นภาษาอังกฤษด้วย ก็ช่วยเรื่องทักษะได้อีกนิด
มาดูกันว่า มีเรื่องอะไรบ้าง

Alice's adventure in wonderland


อลิสในดินแดนมหัศจรรย์
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หยกชอบมากกก..ก..
อยากได้แบบต้นฉบับแบบเต็มรูปแบบมานาน
แต่หาซื้อที่ไทยไม่ได้เลย
มานี่ มีหลายเวอร์ชั่นให้เลือกมาก
ก็เลือกเอาที่พื้นๆ มีภาพประกอบพอประมาณ
ก็ได้เล่มนี้มา (เข้าชุดกับเรื่องพ่อมดออซ ด้วย)

ด้านในหนังสือ

The wonderful wizard of OZ

พ่อมดแห่งออซ..
หลายคนคงรู้เรื่องคร่าวๆมาบ้างแล้วเนาะ
โดโรธีและโตโต้ (หมาน้อย) ถูกพายุพัดหลงเข้ามาในดินแดนแห่งหนึ่ง
เธอต้องการกลับบ้านเพื่อกลับไปดูแลป้าของเธอ
และได้ทราบว่า ดินแดนแห่งนี้มีพ่อมดอยู่ตนหนึ่ง
อาจจสามารถช่วยส่งเธอกลับบ้านได้
เธอจึงตัดสินใจ เดินตามเส้นทางอิฐเหลือง
เพื่อไปยังปราสาทที่พ่อมดอาศัยอยู่
ระหว่างทางได้เพื่อนร่วมทาง สามคน สิ่ง? หรือ ตัว?
ที่ต้องการให้พ่อมดช่วยเช่นกัน
(หุ่นไล่กา กับ สมอง
กระป๋องตัดฟืน กับหัวใจ
สิงโต กับความกล้าหาญ)
แล้วการเดินทางก็เริ่มขึ้น..
ประมาณนี้ๆ
ด้านในหนังสือ..

The secret garden


แมรี่ ได้พบสวนลับหลังบ้านลุงโดยบังเอิญ
สวนนี้ถูกปิดตาย ตั้งแต่โคลินเกิด และแม่ของเค้าตาย
แมรี่ โคลิน และเด็กแถวบ้าน ดิกค่อน
ตัดสินใจ จะช่วยกันทำให้สวนนี้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
เรื่องนี้ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน แต่ก็ลอง(เสี่ยง)ซื้อมาอ่านดู

ด้านในหนังสือ

มีหนังสือที่เข้าชุดกันอยู่อีกหลายเล่มที่น่าสนใจ
เช่น Emma, The little women, etc

สามเล่มที่ซื้อมา ในราคา $20

ยังไม่รู้เลยว่า จะมีเวลาอ่านตอนไหน เหอเหอ

ซื้อ Twilight มา ยังอ่านได้ไม่กี่บทเลย T_T

Go, Red Wings Go!!

เมื่อวานได้มีโอกาสไปดู Hockey Games
ที่ Joe Louis Arena ที่ Detroit

ขับรถไปประมาณ 1ชม.กว่าๆ

ก็ถึง Detroit ขับรถไปจอดไว้ที่ Cobo Hall

ในฮอล์ ก่อนเดินไป สนามฮอคกี้

เดวิดว่า Joe Louis เคยเป็นนักมวยมาก่อน(มั้ง)


ระหว่างทางเดินไปสนามซึ่งเป็นอีกตึกใกล้ที่เราจอดรถ

ถึงแล้ว Joe Louรs Arena

เมื่อผ่านด่านตรวจตั๋ว เข้าประตูอารีน่ามา

ก็จะมีอาหารขายรอบๆ รวมทั้งเสื้อฮอคกี้ที่ระลึก

ก็เลือกซื้อ เลือกกินกันก่อนเข้าไปข้างใน

วันนี้เป็นการแข่งขันระหว่าง
Detroit Red Wings
vs
Vancouver

แฟนๆก็เป็นทีมเจ้าบ้านเสียส่วนใหญ่
เรดวิงส์ สีประจำทีมคือสี แดง-ขาว
วันนั้นก็จะเห็นคนใส่สีแดงขาว หรือ
เสื้อฮอคกี้ ประจำทีม

แิอบถ่ายกับแฟนเรดวิงส์

เฮียแกเปรี้ยวมาก เพ้นท์หน้า ขาว-แดง อย่างละครึ่ง

(อยากขอเค้าถ่ายรูปด้วย แต่ก็กลัวๆกล้าๆ เลยอด ฮ่าฮ่า T_T )

จริงๆ คนเยอะมาก เดินไป เดินมา

เราก็ถ่ายกับหุ่นนี่ไม่ได้เสียที

พอดีมีคนหนึ่ง กำลังจะเดินตัดหน้ากล้องเรา

เค้าเห็นเรารอถ่ายรูปอยู่ เค้าก็ อุ้ย ขอโทษ

แล้วก็กางแขน บล็อกคนข้างหลัง ไม่ให้เดินตัดหน้าเรา

คือช่วยให้เราถ่ายได้ เห็นแล้วก็เลยหลุดขำไปอย่างที่เห็น

ซึ้งในน้ำใจกันไป ขอบคุณค่า..

เค้ามีมีจุดแจกของที่ระลึกด้วยนะ
โดยใช้ตั๋วที่มี ไปขอรับของที่ระลึกได้คนละชิ้น

เราก็ไปต่อแถว เอาด้วยๆๆ
หยกกับเดวิดได้มาคนละกล่อง

ของที่ระลึก ได้มาแล้ว..

เข้าแถวถ่ายรูปกับถ้วยรางวัลของจริง.. Stanley Cup

เดวิดบอกว่า ตอนแรกเริ่ม เป็นแค่ถ้วยเตี้ยๆ (ค.ศ. 1892)

โดยเวลาชนะ ก็จะรินแชมเปญใส่ในถ้วยแล้วดื่ม

ถ้วยใบแรก ถูกใช้อยู่ไม่กี่ปี (ประมาณ 10ปี?)

ก็สร้างถ้วยก็อบปี้มาใช้ คือทุกอย่างเหมือน Stanley Cup ถ้วยแรก

(Stanley ซื้อถ้วยต้นฉบับมาจากอังกฤษ แล้วใช้เป็นถ้วยรางวัลสำหรับฮอคกี้)

และชื่อทีมแชมป์แต่ละปี จะถูกสลักลงตรงฐานถ้วยทุกๆปี

เมื่อตรงฐานเต็ม ก็จะเพิ่มชั้นฐานลงมา ถ้วยก็เลย สูงขึ้นเรื่อยๆ

(สังเกต ฐานจะเป็นข้อๆ )

แล้วเมื่อใช้ไปซักพัก ก็สร้างถ้วยใหม่ เป็นก้อบปี้อันที่สอง

เพราะมีการแข่งทุกปี สลักชื่อปีละทีม ก็เลยเต็มเร็ว

ถ้วยออริจินัลดั้งเดิม และก็อบปี้อันที่สอง

ถูกเก็บไว้ที่ Hockey Hall of Fame ที่ โตรอนโต

ส่วนถ้วยก้อบปี้อันที่แรก คาดว่า ถูกนำตระเวณโชว์ตามสนามแข่งฮอคกี้

และอันที่ใช้อยู่ปัจจุบันคือ ก็อบปี้อันที่สาม

สรุป มีต้นฉบับหนึ่ง ก็อบปี้ สาม..

คาดว่าจะมี ก็อบปี้อันที่สี่ เร็วๆนี้ :D

ประวัติ น่าสนใจนะ..

เข้ามาด้านในฮอลล์แล้ว ถ่ายรูปหน่อย

นักกีฬากำลังอุ่นเครื่องกันอยู่พอดีเลย..

เจ้าหน้าที่ใจดี ช่วยถ่ายรูปให้

คงประมาณว่า มาๆ ชั้นถ่ายให้ แกจะได้ไปนั่งเสียที
เกะกะขวางทางอยู่ได้ ฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่ะ
(เจ๊แก ใจดีจะตายไป ขอบคุณค่า)

เกมส์นี้เป็นเกมส์ระดับโปร ก็เป็นการถ่ายทอดสดออกทีวีด้วย
และพิเศษอีกด้วยที่ว่า
นักกีฬาชื่อดังอย่าง Steve Yzerman
อดีตนักเล่นเบอร์ 19 ของทีม Red Wings
จะมาเปิดเกมให้ โดยโยนลูกฮอคกี้ตอนเริ่มแข่ง


ปูพรมแดง ประมาณ ดาราฮอลลีวูด ก็มิปาน

สตีฟ ให้เกียรติ โยนลูกฮอคกี้เปิดงาน

ระหว่างดู คุณสามีก็จะคอยอธิบายกฏต่างๆ
ว่าทำไม อะไร ยังไง
ดูไป อธิบายไป ทำให้เห็นภาพและเข้าใจได้ง่ายขึ้น
เมื่อเข้าใจ ก็ดูได้สนุกขึ้น

ฮอคกี้จะมีแบ่งเป็น 3 section หรือ 3 เบรค

จำไม่ได้ว่าแข่ง เซคชั่นละกี่นาที

แต่ว่าพักระหว่างเบรค 15 นาที

ช่วงนี้ คนดูก็จะ ออกไปเข้าห้องน้ำ หรือหาอะไรกิน

ส่วนเรา ก็ ถ่ายรูปค่ะ

ตาสีฟ้า.. เห็นเด่นเลยรูปนี้

อย่างหนึ่งที่เป็นสีสัน เมื่อไปดูฮอคกี้ คือ จอทีวีกลางสนาม
นอกจากถ่ายภาพการแข่งไปด้วยแล้ว
เวลาพักเล็กๆน้อยๆ กล้องก็จะจับภาพผู้ชมไปเรื่อยๆ
เมื่อใครที่เห็นภาพตนบนทีวียักษ์ ก็จะตื่นเต้นกันไป

ชอบที่ว่า ส่วนมาก กล้องจะเลือกจับภาพเด็กๆ
ซึ่งหลายคนจะชูป้ายว่า
"My first Hockey Games"
น่ารัก และสนุกดี

บางทีก็จะส่งข้อความขี้นมาว่า
"Make some Noise!" หรือ "loud and louder"
ผู้ชมก็จะส่งเสียง ก็จะคึกคักขึ้นมาอีก

บ้างก็เปิดเพลงให้ คนดูคึกคัก เต้นและร้องตาม

แต่ถ้าเกมเริ่มเมื่อไร ทีวีก็จะเงียบ
จะมีก็แต่เสียงคนดู

ถ้าฮอคกี้คนไหนเล่นพลาด หรือพลาดบ่อยๆ
คนดูก็จะร้องเป็นเพลง ชื่อของคนเล่น แล้วลงท้ายด้วยว่า
"You suck!!"
คนดูที่นี่ ฮึกเฮิมดี ส่งเสียงเชียร์(และโห่ ไล่) กันเรื่อยๆ

และจะคึกคักสุดๆ เมื่อมีการวางมวยกัน

เกมนี้ น่าสนใจที่ว่า วางมวยกันตั้งแต่ สองนาทีแรก

ซึ่งถือว่า ไวมาก..

ตีกันแล้ว..

สรุป เรดวิงส์ชนะไป 3:1

ถ่ายรูปก่อนกลับ

ดีทรอยท์ ชั้นไปมาแล้วนะ..

ขับรถกลับมาบ้าน

เปิดดูทีวี มีการฉายเกมนี้ให้ดูอีกรอบ

พอไปดูฮอคกี้มา ทำให้อย่างเล่นสเก็ตเร็วๆ

อ้อ นี่คือของที่ระลึก ที่ไปต่อแถวได้มา

เป็นป้ายตั้งโต๊ะ ของนักเล่นยอกนิยม

Steve Yzerman เบอร์ 19

ปล. ขี้เกียจแบกกล้อง cannon ตัวใหญ่ไปให้หนักและเกะกะ

แล้วชาร์ตแบต Pink Sumsung ของหยกไม่เข้า

(ต้องซื้อแบตใหม่แล้ว)

ก็เลยเอากล้องโซนี่ อันเก่าของเดวิดไป

รูปเลยออกมาไม่ค่อยสวยดั่งใจ เพราะไม่ได้ใช้นาน

เงอะๆเงิ่นๆ ใช้ฟั่งชั่นผิดๆถูกๆ เลยออกมาอย่างที่เห็น (_ _')