เด็กหญิงหยก..

เด็กหญิงหยก.. หรือชื่อทางการ ด.ญ.วิภาวดี
เกิดวันพุธ ที่๑๗ เดือน๔ ปีระกา (มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๕)
ถ้าเกิดหลังปีไหม่ไทย(เมษายน) ก็จะนับเป็นปีจอ
ที่ รพ.หนองแค เวลา เที่ยงคืน ๔๕ นาที

แม่ตั้งชื่อ วิภาวดี เพราะให้ชื่อลงท้ายเหมือนกัน
แม่ชื่อยุวดี พี่สาวชื่อจิตรวดี

ช่วงนั้น หนังจีนเรื่องมังการหยก กำลังดังมาก
และแม่ชอบมากมาย..
อีพี่สาวชื่อ หยงยี้ อีคนน้องเลยได้ชื่อ หงส์หยก ไป

หยกมีพี่น้องรวมสายสะดือ 3 คน
หยงยี้ หงส์หยก และ อึ้งย้ง แต่เรียกกันติดปากว่า พร มากกว่า
(ไอ้พรชื่อสุภาพร แต่ตอนนี้เปลี่ยนเป็น ฐิมาพร แล้ว)

สามใบเถา ก็ ยี้ หยก พร..

หยกหัวเม่งๆ ส่วนไอ้พรยังขดอยู่ในท้องอยู่เลย..

เพราะหยกกะยี้ เกิดไล่ๆกัน ก็เลยโตมาทันๆกัน
หลายๆคนบางครั้งก็นึกว่า เป็นฝาแฝดกัน
แต่พอเริ่มโตมากขึ้น ความต่างกัน ก็เห็นได้มากขึ้น


เด็กดอย..


รักกันๆ สังเกต.. ไอ้ยี้เกงในย้วยได้ใจ กร๊ากกกกกกก..
(ตุ้ยนุ้ยนั่น ลูกพี่ลูกน้องหยกเอง
มันป่อง แล้วแต่งปาดหน้าเราไปก่อน เดือนหนึ่ง ชิๆ
แต่เจ้าบ่าวเรา หล่อกว่า กร๊ากกกกกก... )


ตอนเด็กๆ หยกดูไม่ค่อยผอมเท่าไรนะ..

ยอมรับว่า ไอ้ยี้หน้าตาน่ารักกว่า (ชิๆ)
ตอนเด็กๆ หยกขี้เหร่ (ตาจะโตๆ เหลือกๆหน่อย ฮ่าๆ)

ฟันดำ ยังกล้ายิ้ม.. -_-'
พรจะห่างหน่อย ประมาณ 3 ปี
ไอ้พรนี่ จะดำสุดในพี่น้องสามคน (ไอ้ยี้ขาวสุด)

ตอนเด็ก เป็นนักล่าเวทีเหมือนกันนะ..
พ่อแม่ดันสุดๆ..

นี่ หยกเอง.. ปากแดงได้ใจ..


ส่ายเข้าลูก.. เกิดมาเพื่อฆ่าเกิลลี่เบอร์รี่ โดยเฉพาะ ฮ่าๆๆ..
(คนข้างๆนี่ เพื่อนยี้มัน ตอนนี้ได้สามีเมกัน มาอยู่ เมกาจะสิบปีละ
ก็คุยกับหยกอยู่เรื่อยๆ เมียฝรั่งเหมือนกัน ฮ่าๆๆ)


สุดท้ายก็ได้รางวัลมา..
(จริงๆเค้าให้คะแนน โดยนับจากลูกโป่ง
ที่ขายเพื่อการกุศล
พ่อเพยซัดไปซะ หลายร้อย.. ชนะเลย ฮ่าๆ)

กิจกรรมประจำวัน ของสามพี่น้อง คือ ตบตีกันอย่างสนุกสนาน..
(หยกเคยถีบไอ้พรตกเตียงมาแล้ว โดนแม่ซัดซะ..)

ไอ้ยี้กับไอ้พรเค้าเล่นกันน่ะ.. น่าร๊ากกกกกกก..

เราสามคน ย้าย รร. บ่อยมากๆ ไม่ได้ย้ายบ้านไปไหน
แต่ย้าย รร. เป็นว่าเล่น.. สนุกแม่เค้าล่ะ -_-'

รร.แรก ก็ รร. วัดหนองหมูใต้
เดินข้ามคลองไป ก็ถึงแล้ว

แม่บอกว่า ตอนเด็กๆ ร้องไห้ตามไอ้ยี้ไป รร.
เด็กขี้มูก ขี้ตาไหล เกาะชายเสื้อไอ้ยี้เดินไป รร.
โดนซ้ำชั้นครั้งแรก ตอนอนุบาล เพราะอายุไม่ถึงเกณท์
ไม่เป็นไร ถือเป็นกำไรชีวิตไป..

สามคนพี่น้อง การเรียนดี ระดับชั้นแนวหน้า
เกรดสี่ตลอด..

วันหนึ่ง เด็กหญิงหยก (ป.1-2) เลิกเรียนแล้วตามไปเล่นบ้านเพื่อน
อีแม่ไม่รู้ หากันใหญ่ ลูกกุหายไปไหน มืดเล้วไม่กลับบ้าน
กลับมา โดนซะ.. ตูดลาย..

แล้วก็ย้ายไปเรียน รร. ในอำเภอ

รร. วัดวิหารแดง ป. 3-5

ม.ต้น หลุดไป รร. คาทอลิก 3-4 ปี ที่นครนายก
สนุกดี รร.นี้ เครื่องแบบสวย แขนยาว โบว์น้ำเงิน
และไว้ผมยาวได้ด้วย แต่ต้องถักเปีย
หยกก็ ไว้ๆตัดๆ.. แล้วแต่อารมณ์

ไปเที่ยวกับ รร. ที่หัวหิน ปัจฉิมนิเทศ คือ เที่ยวส่งท้ายน่ะ
เทอมสุดท้ายแล้ว.. น้ำหูน้ำตาไหลกันไป..

หลังจากจบม.3 ไอ้ยี้เลือกเรียนต่อสายอาชีพ
ที่วิทยาลัยในนครนายก (บัญชี)
ส่วนหยกเลือกเรียนต่อสายสามัญ คือ ม.ปลาย ที่รร.ประจำจังหวัดสระบุรี
(โชคดีไม่ต้องสอบ เกรดเฉลี่ยผ่าน เลยได้เข้าเรียน สบายๆ)
ส่วนไอ้พร ต่อ ม.ปลาย ได้ที่ รร.ประจำจังหวัด นครนายก


หยกกับเพื่อน /8 รร. สระบุรีวิทยาคม จัดงานปีใหม่ ที่ห้อง


เรียนๆเล่นๆไปเรื่อยๆ
อารมณ์ดีๆ เหรียญเยอะๆ ก็ ทำกิจกรรมกระชับมิตรกับเพื่อน
ใจถึง เงินมี ก็ เป็นเจ้ากันไป ตาละบาท กี่ขา ว่ามา..
ไม่เล่น เมิงไปดูต้นทางเลย.. ฮ่าๆๆ
ไม่วงไพ่ ก็วงตะกร้อ..
กระปรงกระโปรง ไม่เป็นอุปสรรค
อาศัยใส่เกงใน น่ารักหน่อย ขาบานเก็บไว้บ้าน เอาไว้ใส่นอน..

เรื่องหนุ่มๆ ก็มีบ้าง พอเป็นกระสัย
ป้าหยก ไปหลงเด็กอยู่พัก (เด็ก ม.ต้น)
เสือกไปชอบฝาแฝดอีก เลือกไม่ได้
ว่าพี่หรือน้องดี เพราะหน้าแม่งเหมือนกัน
สุดท้ายก็แห้ว เพราะเด็กไม่ยอมให้กิน ฮ่าๆ
ไม่เป็นไร ป้าแค่เล่นเหมือนกัน แค่เล่นๆจริงๆ T_T


รร. มีนโยบายให้ไว้ผมยาวได้ ตอนหยกอยู่ม.6 แล้ว
แต่หยกก็ไม่ได้ไว้หรอก เพราะรู้สึกว่า ไม่เหมาะกับตัวเอง
ก็ไว้ผมสั้นมาตลอด..

แล้วยังไม่ทันจะเรียนจบม.ปลาย..
พายุกระหน่ำครอบครัว
เมื่อรู้ว่า อีพี่ยี้ แม่งท้อง..
โชคดีที่ปีสุดท้ายแล้ว มันก็ทนเรียนจนจบ
ตอนรับใบประกาศ ท้องยังไม่ยื่นเท่าไร แห่ะๆ

วันอาทิตย์ที่ 1 สิงหา ปี 42 (มั้ง)
ตอนเที่ยง นั่งกินข้าวคลุกกะปีกันอยู่
ไอ้ยี้ ลุกๆนั่งๆ เข้าห้องน้ำ
แม่ก็เริ่มสังเกต ถามไปว่า ปวดขี้ แต่ขี้ไม่ออกเปล่า
ยี้ ว่า อือ
แม่บอก พ่อเมิง ถอยรถ ลูกจะคลอดแล้ว -"-
ประสบการณ์ลูกสามนี่ สุดยอดจริงๆ คุณนายแอ๋ว -_-'

ซักบ่ายๆ แม่โทรมา คลอดแล้ว ผู้ชาย
ไอ้ยี้เล่าให้ฟัง ว่า เดินเข้าห้องคลอด
หมอดู ว่า หัวโผล่แว้ว..
มันก็ เบ่งสองที่ เสร็จ..

ณัฐชนนท์ = เกิดมาเพื่อเป็นนักปราชย์ เป็นชื่อที่หยกตั้งให้เอง
ก็ไอ้นัท หลานชายสุดรักสุดสวาท ตาเพย เค้าล่ะ
(อยากได้ลูกชาย แต่ไม่ได้ไง มาได้หลานชาย ก็หลงหน่อย)
จริงๆก็หลงกันทั้งบ้านน่ะล่ะ

ช่วงมีหลาน หยกอยู่ ม. 6 แล้ว ต้องเริ่มคิดเรื่อง มหาลัย
รู้สึกว่า วีชาที่เรียนแล้ว ทำได้ดี และสนุกที่ได้เรียน
คือ ภาษาอังกฤษ
เมื่อถึงเวลาที่ต้องเอนท์ ก็ไม่ได้อะไรมากมาย
ไม่ได้หวัง ว่ากุต้องเอนท์ให้ได้
แต่สอบๆไป พอเป็นพิธี แบบชิวๆ
(ดีที่พ่อแม่ ไม่ได้หวังเลย เรื่องเอนท์ จะเรียนไหน ก็ตามใจ)

รู้สึกว่า ตัวเอง บีลอง ทู รามฯยู แน่ๆ
มองหน้าเพื่อนก็รู้กันแล้ว กอดคอไปรามฯด้วยกันแหง๋ๆ ฮ่าๆ

หยกเลือกเรียน มนุษยศาสตร์ เอกอังกฤษ ม.ราม
หลังจากสมัครเรียนเรียบร้อย
ก็หาหอเช่าอยู่กัน ..

ปีแรก ต้องเรียนที่ รามฯ2 ส่วนใหญ่
ก็เลยต้องเช่าหออยู่ ที่บางนาฯ
เดินไปเรียนสบายๆ

ปีแรก เป็นอะไร ชิวๆ สนุกๆกันไป
แต่ละคน เช้าก็ไปเรียน เย็นก็กลับห้อง
ออกไปเดินเล่นตลาด ดูของเรื่อยเปื่อย
ยังกะโปโลเหมือนเดิม แต่เริ่มไว้ผมยาวกันทุกคน

ปีแรก หยกมีคนมาจีบเรื่อยๆ จนน่าตกใจ
เพราะก่อนหน้านี้ ไม่เคยมีแฟน หรือใครสนใจเลย

เด็กหญิงหยก เริ่มเป็นสาวแล้ว.. วิ้วๆ

ทู บี คอนตินิว..
นางสาวหยก