เคยได้ยินมาบ่อยมาก
และหลายๆคนก็พูดกัน..
“พอเพียงว่ะ..”
“ไม่เอาๆ กุพอเพียง”
“ชั้นเศรษฐกิจพอเพียงย่ะ”
ทุกวันนี้ กลายเป็นคำพูดติดปากไปแล้ว
แต่จะมีซักกี่คนที่จะรู้และเข้าใจ คำว่า “พอเพียง” ที่แท้จริง??
เมื่อวันที่ 6-12 กพ หยกได้มีโอกาสเข้าร่วมอบรม
“โครงการ พัฒนาผู้นำองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต้นแบบ
ตามแนวพระราชดำริและปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง รุ่นที่ 1”
จัดโดย คลังสมอง ที่ วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร (วปอ.) ดินแดง
ในการอบรมครั้งนี้ ทำให้หยกได้เข้าใจ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
แต่ไม่ถึงขั้นเข้าใจแบบ ถ่องแท้ หรือตรัสรู้ ขนาดนั้นนะ
เพราะต้องศึกษาอิกเยอะ
แค่เข้าใจในทางที่ถูก มากขึ้นกว่าเดิม..
ท่านวิทยากรท่านหนึ่ง ซึ่งเป็นนายก ของอบต.แห่งหนึ่งทางอีสาน
(ถ้าจำไม่ผิด ก็ จ.ขอนแก่น)
ท่านได้ได้อธิบายไว้ว่า
ตอนนี้ คำว่า พอเพียง เหมือน คำว่า สุกร ในเรื่องผู้ใหญ่ลี
(เอ๋.. เกี่ยวไรเนี่ย? )
เรื่องมีอยู่ว่า..
“พ.ศ. 2504 ผู้ใหญ่ลี ตีกลองประชุม
ชาวบ้านก็มาชุม มาชุมนุมที่บ้านผู้ใหญ่ลี
ต่อไปนี้ผู้ใหญ่ลีจะขอกล่าว
ถึงเรื่องราวที่ได้ประชุมมา
ทางการเค้าสั่งมาว่า
ทางการเค้าสั่งมาว่า..
ให้ชาวนาเลี้ยงเป็ดและสุกร
ฝ่ายตาสีหัวงอนถามว่า สุกรนั้นคืออะไร?
ผู้ใหญ่ลีลุกขึ้นตอบทันใด
ผู้ใหญ่ลีลุกขึ้นตอบทันใด..
สุกรนั้นไซร้ หมาน้อยธรรมดา
หมาน้อย หมาน้อยธรรมดา.. ฮิ้วว..ว..ว”
ถึงบางอ้อเลย..
วิทยากรหมายถึงว่า
พวกผู้นำหลายๆคน พอได้รับเรื่องจากทางราชการ
ก็เอามาบอกกับชาวบ้าน
ให้ดำรงชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียง
แต่เมื่อชาวบ้านถามว่า
เศรษฐกิจพอเพียงคืออะไร และต้องทำอย่างไร?
ผู้นำตอบไม่ได้ เพราะตัวเองก็ยังไม่รู้เลย
หลายๆคนยังเข้าใจว่า เศรษฐกิจพอเพียง คือ
กล้วยสามกอ มะละกอสามต้น อยู่เลย
(คือที่ว่า แบ่งพื้นที่รอบบ้านเป็นส่วนๆ ส่วนนี้ปลูกพืชไร่
ส่วนนี้ปลูกสวน ส่วนนั้นเลี้ยงเป็ด ส่วนโน้นเลี้ยงปลา อะไรประมาณนี้)
ซึ่งจริงๆ มันไม่ใช่ ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นตามนี้เป๊ะๆ
มันเป็นอะไรที่มากกว่านั้น
เศรษฐกิจพอเพียงไม่ใช่ว่า ต้องทำเหมือนๆกันหมด
(ที่ต้องเลี้ยงเป็ด ปลา ปลูกผัก)
แต่ปรัชญาที่พระองค์ท่านให้มา เป็นเพียงแค่แนวทาง ตัวอย่าง
ให้นำไปปรับประยุกต์ใช้กับสิ่งที่เราเองมีอยู่แล้ว ให้มันดียิ่งๆขึ้น
(นี่คือสิ่งที่เข้าใจนะ)
มีความสุขกับชีวิต วันละเล็ก วันละน้อย
ไม่ต้องมีอะไรมากมาย จนเหลือเฟือ
อยู่อย่างพอเพียง
แค่นี้ก็ เพียงพอแล้วเนาะ..
^_____________^
ส่งท้ายด้วยเพลงนี้ละกัน
เพียงพอ - Potato -
