Quiet Downtown Lansing..

เพราะพรุ่งนี้ หยกต้องเดินทางไปแคนาดา

จะกลับอีกที ก็หลังปีใหม่

ก็เลย(ใช้สิทธิ์ภรรยา บังคับ)ให้คุณสามี พาไปถ่ายรูปในตัวเมืองหน่อย

เพราะช่วงนี้ เค้าเริ่มประดับไฟ รับเทศกาลกันแล้ว

ตอนแรกก็กะว่า จะออกไปหัวค่ำหน่อย

เสร็จแล้วก็จะแวะไปดูหนังในมหาลัย ($2+ป๊อปคอร์น ต่อคน)

แต่ไปๆมาๆ สปาเก๊ตตี้ อืดเต็มท้อง

ก็เลย ลดโปรแกรมเหลือแค่ ถ่ายรูปอย่างเดียวก็พอ

ขับรถไปประมาณ 15 นาทีก็ถึง

เงียบ... สนิท

เป็นย่านธุรกิจน่ะ พอมืด ก็กลับบ้านกันหมด

กลางคืน ถ้าไม่มีอะไรพิเศษ ก็จะเงียบแบบนี้

แวะถ่ายตรงวงเวียน..

ไม่มีคนก็ดีอย่างนี้.. ทำอะไรก็ไม่(ค่อย)อายเท่าไร (-. ,-)

ของขวัญ..ของคนอื่น..

กับผู้ชายในเครื่องแบบ.. :P

ต้นคริสต์มาส.. ใหญ่ แต่ไม่ถึงกับใหญ่มาก..

เริ่มยิ้มไม่ค่อยนิ่งแล้ว ปากสั่นเพราะหนาว..

หน้าที่ทำการอะไรซักอย่าง

อ่านแล้ว พยายามจำ แต่ลืมไปแล้ว .. หึ หึ

หยกว่า รูปจะไม่สวยเวลาใช้แฟลชธรรมดา

แต่พอใช้ slow flash ก็จะเบลอแบบนี้

ถ้าจะให้นิ่ง ต้องใช้ขาตั้งกล้องช่วย

(หยกชอบรูปนี้จัง)

กลายเป็นธรรมเนียมไปแล้ว

ว่าไปไหนต้องถ่ายรูปคู่กันเป็ฯที่ระลึกด้วย..

ขอบคุณที่พามาค่า..

อากาศตอนนั้น ประมาณ -4 องศา

หิมะตกปรอยๆบางๆ พอถึงพื้นก็ละลายหายไป

ใส่รองเท้าหนังธรรมดาไป เจ็บเท้ามากเลย

เพราะอากาศเย็นมาก..

เท้าชานะ แต่เจ็บ..

คราวหน้า ถ้ายังไม่ได้ถุงเท้าอย่างหนา

ก็ต้องใส่บูท เพราะ ช่วยได้เยอะหน่อย..

กลับมาบ้านก็ แพคกระเป๋าต่อ

เพราะเดินทางช่วงหน้าหนาว

เสื้อผ้าก็จะเยอะ กว่าปกติ

ไหนจะรองเท้าอีกสามคู่

(บูท, ผ้าใบ และหนังสูท)

ไหนจะไก่งวงอีกตัว -_-'

เหมือนคนบ้าอพยพเลยแฮะ

แคนาดาจ๋า.. หยกมา(อีก)แล้วน๊า...

ปล. หมวกกับผ้าพันคอสีชมพูอ่อนนี่

ซื้อมาจากประตูน้ำ สามร้อยห้าสิบแน่ะ

ถักเองก็ได้ รู้งี้ไม่ซื้อมาหรอก (แต่นุ่มดีนะ)