ความช่วยเหลือ..จากชายคนหนึ่ง

เมื่อ2-3 วันก่อน ได้รับe-mail
จากคนๆหนึ่ง ที่เราไม่รู้จักและไม่มีชื่อเรื่องอีกต่างหาก
พอลองเปิดดู (ทั้งที่ปกติ จะลบทิ้ง ไม่ค่อยอ่านเมลล์แปลกๆ จากคนที่ไม่รู้จัก)
เป็น e-mail จากพี่มาร์ช ว่าที่พี่เขยนั่นเอง
เขียนส่งความคิดถึงและเป็นห่วง จากที่บ้านเรามาให้น่ะ
หยกก็เลยเขียนเมลล์ตอบกลับไป เล่าเรื่องสั้นๆ เกี่ยวกับวันนั้นให้เค้าฟัง
แล้วพี่เค้าก็ตอบกลับมาว่า เรื่องเล่าที่เราเมลล์กลับไป
เค้าส่งให้ที่บ้านเราอ่านแล้วทางแฟกซ์ (พี่มาร์ชอยู่อ่างทอง)
เค้าก็เลยมีไอเดียว่า มีอะไรก็เขียนเล่าส่งมา
แล้วเค้าจะส่งไปให้ที่บ้านเราเอง
(ไม่ส่งทางแฟกซ์ ก็ปริ้นออกมาแล้วส่งเป็น จม. กลับไปให้ทางบ้าน)
วันต่อมา หยกก็เลย เขียนเล่าเรื่องและลงรูปต่างๆ
คนที่บ้านจะได้เห็นภาพว่า ที่ๆหยกอยู่ เป็นยังไง
เขียนลง MS Word เป็นเรื่องเล่าและมีภาพประกอบ
หยกบอกให้เค้าโหลดแล้วเซฟลง FlashDrive หรือ CD
แล้วเอาไปเปิดในคอมฯที่บ้านก็ได้
จะได้ไม่ต้องเปลืองหมึกปริ้นออกมา
เพราะลงรูปประกอบเรื่องเล่าไว้เพียบเลย
แต่เค้าก็ปริ้นออกมา (10กว่าแผ่น -_-‘) แล้วก็ส่งกลับไปให้ที่บ้าน
เค้าบอกว่าไม่เป็นไร แอบปริ้นที่ทำงาน
(โอ้ พนักงานดีเด่น (-_-)(_ _)(-_-) )
เพิ่งเขียนเล่าเรื่องที่ไปแคนาดาเสร็จ
แต่แม่งใหญ่กว่า 10Mb เลยส่งทาง e-mail ไม่ได้
ก็เลยส่งให้ตอนแชท ใช้เวลานานอยู่กว่าจะโหลดเสร็จ
อันนี้มัน สิบกว่าหน้า (คิดว่า)พี่เค้าก็เลยจะไรท์ลงแผ่น
แล้ววันไหนไปบ้านหยก ค่อยเอาไปเปิดให้ดู
(เลยแนะนำว่า ถ้าไม่ใช้ FlashDrive ก็ให้ใช้เป็น CD-RW เอา
จะได้ใช้ได้หลายครั้ง ประหยัดดี

คิดๆดูก็แปลกดี
หยกเขียนบล็อก เขียนไดฯออนไลน์
เล่าเรื่องต่างๆเกี่ยวกับตัวเอง
ให้เพื่อนๆ ให้คนแปลกหน้า(ในโลกไซเบอร์)ได้อ่านกัน
แต่คนใกล้ตัว อย่างคนในครอบครัว
ไม่เคยได้อ่าน ไม่ได้เห็นรูปต่างๆที่เราถ่าย
ไม่ได้รับรู้ความเป็นไปของเราที่นี่
ตลกดี..


ปล. ยังไงก็ฝากพี่มาร์ช ดูแลคนทางโน้นด้วยนะ
แล้วจะทำการ์ดแต่งงานให้ฟรี ไม่คิดตังค์ กั๊กๆๆ

หมายเหตุ: มันฝรั่งรส Spicy Thai รสชาดโอเค หวานนำเผ็ดตาม

(ดูแล้ว โคตรขี้เกียจเลย รูปนี้ -_-')